Uiterwaarden bij Beuningen

Gisteren samen met mijn vriendin en haar man mooi gewandeld bij de uiterwaarden tussen B

euningen en Weurt

Dichter bij Polak

Dit gedicht komt uit de bundel Dichter bij Polak door Otteline van Panthaleon van Eck stadsdichter van Zutphen.Gedichten bij de collectie van het Henriette Polakmuseum

35 tranen van Ida Vos

Bij de voorstelling Donker Keent kwam ik dit gedicht tegen:

Ida Vos Ida Vos (geboortenaam Gudema) Op dit adres in Gorinchem woonde het gezin Van Vriesland in het oorlogsjaar 1942. De jongste telg van het gezin was dochter Esther, die ook wel de Anne Frank van Gorinchem wordt genoemd. Het joodse meisje Esther hield net als Anne Frank een dagboek bij dat na de Tweede Wereldoorlog bewaard bleef. In de aanloop naar de viering van 65 jaar bevrijding in 2010 werd het opnieuw uitgebracht. In haar boeken gaat het dikwijls om haar ervaringen die zij tijdens de Tweede Wereldoorlog opdeed. Het meest werd zij bekend met het boek Wie niet weg is wordt gezien dat in 1982 werd bekroond. Haar sobere stijl werd geroemd. Haar werk kreeg ook in het buitenland erkenning. Vanaf 1936 woonde ze in Rotterdam. Daar maakte ze in de meidagen van 1940 het Duitse bombardement mee. Vervolgens verhuisden ze naar Rijswijk. Vanaf 1943 zat het gezin Gudema ondergedoken, zij het dat zij en haar zus Esther van hun ouders waren gescheiden. Na de oorlog was ze een tijdlang kleuterleidster. In 1956 trad ze in het huwelijk waaruit drie kinderen voortkwamen. Halverwege de jaren zeventig was ze een tijdje opgenomen vanwege opgedane trauma's tijdens de oorlog. Dit zette haar ertoe aan om daarover te schrijven, eerst in de vorm van gedichten, later verhalenderwijs en nog later in de vorm van kinderboeken. Met name de beknotting van de vrijheid door de Duitse bezetter en wat ze meemaakte tijdens de onderduikperiode staan daarin centraal. In de dichtbundel Schiereiland (1979) schreef Vos niet meer uitsluitend over haar oorlogsverleden, maar bijvoorbeeld ook over de belevenissen van haar kinderen. Vos werd in 2003 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau Ida Vos overleed op 74-jarige leeftijd.

Donker Keent

Gisteren genoten van de voorstelling Donker Keent. En net bij omroep walraven de voorbereidingen gezien.

Schelpengrot Zutphen

D

De schelpengrot aan het ‘s-Gravenhof, die daar ook wel schelpenkoepel wordt genoemd. Het is een vrijstaand gebouwtje waar je, als er geen hek voor zat, zó doorheen zou kunnen lopen. Hij ziet er in mijn ogen iets minder uitbundig uit dan de grot van Nienoord – er is een veel groter deel van de wanden zonder versierselen gebleven – maar hij is dan ook iets ouder. Deze schelpengrot zou, net als de schelpengrot op het Loo, nog nét uit de zeventiende eeuw stammen.

Stadhuis Zutphen

Het nieuwe stadhuis Een modern pand in een historische setting In maart 1999 kreeg Zutphen officieel een nieuw stadhuis op de plaats waar het thuis hoort: het ’s-Gravenhof, waar vanaf het ontstaan van de stad het bestuur zetelde. Na lang zoeken buiten de oude binnenstad werd in 1994 uiteindelijk toch voor deze plek gekozen. Dat het gemeentelijk bestuur in het centrum moest blijven, was een belangrijke drijfveer. Architect Thomas Rau kwam met een gewaagd ontwerp dat op de plaats waar een allegaartje aan deels historische panden stond, nieuwbouw met een deel van de bestaande panden verbond. Vooral de manier waarop het stadspaleis van de Heeren van Bronckhorst is geïntegreerd in de nieuwbouw is spectaculair. De gevel vertoont tegenstellingen in elementen en gebruikte materialen. De “harde” elementen zijn de vier toegangen tot het gebouw die zijn voorzien van grote groenen constructies van milieuvriendelijk gepatineerd koper. Het “zachte” element zijn de golvende en schuin oplopende gevels waarvan de witte kleur refereert naar de witgepleisterde panden op de IJsselkade. De ramen in de gevels zijn van onbehandeld cederhout en representeren, volgens de architect, ja- en nee-ramen; ja-ramen zijn vlakke ramen die de gevel volgen terwijl nee-ramen buiten de gevel uitsteken. Vanuit de toegangen komen koperen banden samen in de hal van het gemeentehuis. Op het kruispunt van deze ‘energielijnen’ staat een kunstwerk getiteld Respiro. Langs de ronddraaiende houten spiraal stroomt lucht terwijl aan de buitenkant van de glazen kolom water stroomt. Het object regelt zodoende op natuurlijke wijze de lucht- en waterhuishouding van het gebouw. Het hele ventilatiesysteem loopt op zonne-energie van zonnepanelen op het dak.

Verhalenmachine in Zutphen

Verhalenmachine in gebruik genomen! Op vrijdag 14 januari heeft wethouder Mathijs ten Broeke als eerste een tekst uit onze verhalenmachine gehaald en daarmee de machine officieel in gebruik genomen. Door de coronamaatregelen kon de eerder geplande ingebruikneming in het stadhuis geen doorgang vinden. Maar gelukkig is de bibliotheek nu wel dagelijks open, en zo hebben we machine in overleg met de bibliotheek voor een tijdje daar een plaats kunnen geven. Lees ook het bericht in Contact. Stichting Zutphen Literair heeft de verhalenmachine gekocht bij de Franse uitgeverij Short Édition. De uitgever heeft een bepaalde hoeveelheid teksten meegeleverd bij de machine. In onze verhalenmachine zit een mix van Engelse en Nederlandse teksten. Je weet niet van tevoren wat voor tekst je uit de machine krijgt; je kunt wél kiezen voor een bepaalde leestijd: 1, 3 of 5 minuten. De verhalenmachine biedt de tekst vervolgens aan op een soort kassabon. Short Édition heeft 96 teksten in het Nederlands aangeleverd. Dat kan gaan om korte in het Nederlands vertaalde verhalen, maar ook om bijv. klassieke gedichten van Jacques Perk of Hans Lodeizen. Zutphen Literair heeft zelf al wat eigen aanvulling georganiseerd: klassieke gedichten (o.a. Slauerhoff) en korte verhalen (o.a. C.C.S. Crone). Ook de tien Zutphense stadsgedichten van 2021 zitten er in. En verder bieden wij nu 26 korte verhalen aan die speciaal voor onze verhalenmachine geschreven zijn! In totaal zitten er op dit moment meer dan driehonderd verhalen en gedichten in de machine. Zelf bijdragen? In principe kan iedereen bij ons een zelfgeschreven verhaal aanleveren voor de verhalenmachine. Verhalen met een lengte van ongeveer 250 woorden (1 minuut leestijd) tot maximaal 1250 woorden (5 minuten) kunnen worden ingestuurd naar info@zutphenliterair.nl. Als onze redactie de kwaliteit voldoende vindt om het verhaal te publiceren via de verhalenmachine, zal het, met vermelding van uw naam, in de catalogus worden opgenomen.

Bootlegsixties

Op woensdag 19 april genoten van deze Engelse groep in de Lievekamp.

Oudhollandse arretjescake gekocht in Zutphen

Uw chocoladewens is onze zorg! Ambachtelijke chocolade en bonbons vindt u sinds 1996 bij Bonbonatelier Janson in het centrum van Zutphen. In onze zaak hangt de sfeer van Anton Pieck en het oude centrum. De chocolade wordt op ambachtelijke wijze bereid in de ‘open keuken’. Terwijl u geniet van een kopje koffie en alvast van de heerlijke chocolade en bonbons proeft, wordt uw bestelling gemaakt. Chocolade en bonbons zoals ze moeten zijn; puur en met liefde bereid. Proef het zelf! Arretjescake gekocht. MInder zoet dan die ik zelf maak. Hierbij mijn recept: Recept Arretjescake zonder ei Voor de arretjescake zonder ei, heb je andere ingredienten nodig. In plaats van normale biscuitjes kan je natuurlijk ook volkoren koekjes gebruiken of bijvoorbeeld bastigekoek, naar gelang je eigen smaak. Bij de chocolade kan je het beste de chocolade om mee te bakken gebruiken. Deze heeft een wat meer pure chocoladesmaak Gang Taart Keuken Nederlands Keyword arretjescake zonder ei Voorbereidingstijd 25 minuten Kooktijd 2 uren Totale Tijd 2 uren 25 minuten Geschikt voor 10 Plakjes Calorieën 230 kcal Ingrediënten 200 Gram Bruine basterdsuiker 50 Gram Pure chocloade 60 Gram Cacaopoeder (geen mix voor chocolademelk) 200 Gram Roomboter 200 Gram Biscuitjes Bereiding Smelt de boter. Doe je dit een pan, zorg dan dat de boter niet bruin wordt. Smelt de pure chocolade. Het beste een pan met heet water, de chocolade in een kom doen, en deze kom in de pan met heet water zetten, zonder dat het water in contact komt met de pure chocolade. Meng de gesmolten roomboter met de basterdsuiker en de cacaopoeder. Breek de biscuitjes, of de volkoren koekjes in niet al te grote stukjes. Meng de gesmolten chocolade door het mengsel van roomboter, cacaopoeder en basterdsuiker, roer goed door, en voeg de stukjes biscuits of volkoren koekjes toe. Meng alles goed door elkaar. Bekleed een cakevorm met bakpapier, en vul de cakevorm met het mengsel. Strijk de bovenkant, bijvoorbeeld met een lepel of een spatel, goed glad. Plaats de cakevorm gedurende minimaal twee uur in een koude koelkast. Haal nadien de cake uit de cakevorm, en snij de arretjescake zonde ei in plakjes of stukken. Als je stukken arretjescake zonder ei over hebt, bewaar dit dan altijd in de koelkast, zeker als het wat warmer is. Omdat de cake niet gebakken is, wordt de cake bij warmte snel zacht.

2 daagjes in de Hanzestad Zutphen met mijn zus

Leuk gesprek gehad met de eigenaar en ik kreeg 2 gratis boekenkaarten mee en dit is de geschiedenis van deze boekhandel: In 1844 opende de 23-jarige Arnhemmer Albert Evert Carel van Someren een boekhandel in Zutphen. Hij trouwde er met juffrouw Thieme, een nichtje van hem, en telg uit een bekend drukkers- en uitgeversgeslacht. Van Someren was niet alleen boekhandelaar, maar ook drukker en uitgever; hij vertaalde romans, die hij zelf uitgaf, en schreef gedichten. Tussen Albert van Someren en Ine Soepnel, de huidige eigenaar, zitten vijf eigenaren, onder wie Jaap Deen, Ad ten Bosch en Henk ten Bosch. De huidige winkel aan de Turfstraat ademt nog steeds historie. De Russische bibliotheek staat er, net als de Spaanse bibliotheek en de Perpetua-reeks. De kasten zijn rijk gevuld met literatuur, kunst, geschiedenis, muziek en filosofie. De bijzondere collectie trekt mensen uit alle windstreken.

Ik ken wel veel schrijvers op deze kaart maar niet allemaal. Wie helpt?

Ook dat nog een humoristisch boek over 3 generaties vrouwen in het coronajaar 2020

In deze vrolijke dagboekroman over een gescheiden moeder in haar ‘tweede leven’, een millennial in een identiteitscrisis en een hippieoma in een bejaardenoord, leven we mee in het jaar waarin alles verandert. Na haar scheiding moet de vijftiger Roos het doen met een saaie baan en een flatje. Roos is boos en schrijft haar frustraties van zich af. Wanneer dochter Maddy na een verbroken relatie bij Roos intrekt, lopen de spanningen hoog op en grijpt ook Maddy naar de pen. Ondertussen belandt Oma Loes, een voormalige dolle mina, na een gebroken heup in een zorgcomplex tussen de 'wandelende graftakken'. Haar activistische hart bloeit op en ze trekt weer ten strijde. Nu tegen de stereotypering van ouderen.

De spaarbank in Tilburg

de pont museum Tilburg

Judith de laat vergeet me

Terwijl Tine het contact met haar dementerende moeder langzaam maar onherroepelijk verliest, roept Alzheimer zorgvuldig begraven herinneringen op. Wat destijds in Brabantse, streng religieuze en grote arbeidersgezinnen de normaalste zaak van de wereld was, maakt diepe indruk op Tine. Vergeet me schetst een reëel en indringend beeld van de invloed van Alzheimer op zowel patiënt als familie. Het verhaal speelt zich af in het hedendaagse Brabant en trekt je het verleden in, terug naar de jaren vijftig.

Ans Markus in Den Bosch

Vanaf zondag 16 oktober is in Museum Slager de nieuwe expositie ‘Verbonden Vrijheid’ van kunstenaar Ans Markus te zien. ‘Verbonden vrijheid’ is Ans Markus’ eerste expositie na een overzichtstentoonstelling in Museum de Fundatie zo’n 5 jaar geleden. In augustus 2020 overviel haar de ziekte kanker. Na enkele operaties en zes chemobehandelingen is zij weer te vinden in haar geliefde atelier op het Prinseneiland in Amsterdam. Ans Markus schildert en exposeert ruim 45 jaar. Haar werken zijn geliefd en van hoge kwaliteit. Met haar nieuw realisme plaatst Ans Markus zich in de traditie van Frida Kahlo en Charley Toorop. Ans Markus ontwikkelde zich sterk en dat is te zien in haar werken: van omgaan met onzekerheden naar een steeds bredere oriëntatie en opener blik op de wereld. We zien een steeds zelfverzekerder vrouwbeeld. Vrouwen die geraakt zijn door het leven, vrij willen zijn, maar die ook verbinding aan willen gaan.