Toevallig, na mijn bezoek aan de NOT, kwam in de utrechtse boekhandel bij een lezing van Vrouwkje Tuinman terecht.(1974) Zij las voor uit haar nieuwste bundel: Wat ik met de sleutel moet. Ik heb genoten van haar voordracht en de inleiding bij elk van haar gedichten.
Spinazie, vissticks, appelmoes. Yoghurt toe of
vla, van dag tot dag ga ik ons na en dan is
daar mijn vader. Hij zit in de verkeerde doos
zoals hij nu al twaalf bijna dertien jaar
in de verkeerde tram stapt,
de verkeerde straat of juist te goede in loopt.
waar ik dan ook. Hij schrijft hij hoopt
dat ik een fijne dag zal hebben. Met
veel bezoek, nog meer cadeaus
En weer is hij niet dood.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten