Gisterochtend om 7.56 in de trein naar Hardegarijp met de pianoman in mijn tas.
Gelukkig had ik het boek op de terugweg uit en kon ik de korte inhoud aan de conducteur vertellen toen hij daar om vroeg:
Niet praten is een interessant uitgangspunt, vooral in een wereld waar je op televisie iedereen zonder schroom zijn persoonlijke leven ziet vertellen’, zei Bernlef hierover. De hoofdpersoon in De pianoman, Thomas Boender, praat de eerste drie jaar van zijn leven niet. Hij groeit op in een taalarm gezin. Vader werkt op het land, moeder doet het huishouden. Er wordt weinig gesproken. Thomas heeft wel piano leren spelen. Als hij ouder wordt en naar Amsterdam gaat, merkt hij dat taal een veel belangrijker rol speelt tussen mensen dan hij ooit heeft geweten. Een Engels meisje neemt hem op sleeptouw naar het buitenland, maar bij Dover laat ze hem achter. Hij zwijgt, zoals hij altijd gezwegen heeft. Zo wordt hij gevonden, de pianoman. Aan het einde van het verhaal heeft Thomas wel geleerd zich enigszins in taal uit te drukken. Dat leerproces, leren communiceren via taal, is het thema van dit boek.
Al met al 6 en half uur in de trein gezeten, op bezoek bij mijn vriendin en dankzij de boekenweek een hele gezellige dag gehad!
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Dieta, I hope you enjoy. The address is http://dieta-brasil.blogspot.com. A hug.
BeantwoordenVerwijderen