Wandelen buiten de binnenstad

De serie 'Wandelen buiten de binnenstad' gaat over Urban walking.
 Ontdek al wandelend de stedelijke omgeving. 
De wandelgidsen bevatten wandelroutes, wandelkaarten, fraaie foto's en 
informatie over wat je tegenkomt.
Kennisgemaakt met deze serie Wandelen buiten de binnenstad van Nijmegen.

Kees Volkers is naast begenadigd cultuurhistoricus inmiddels ook geroutineerd
 stadswandelaar. 
Na Utrecht, Rotterdam en Eindhoven voert hij de wandelaar door het veelzijdige Nijmegen 
en verhaalt hij 
van Romeinen, Duitsers, industriëlen en pelgrims. In acht wandelingen ontdekt de wandelaar
 dat Nijmegen 
naar iedere windrichting een geheel eigen gezicht heeft. Naar het oosten de prachtige
 Elyzeese Velden
 op de stuwwal, naar het zuiden de universiteit en de Goffert. Naar het westen het industrieel
 erfgoed 
en het hippe Honigcomplex en over de rivier naar het Noorden de prachtige bruggen over 
de Spiegelwaal 
en de nieuwe wijk de Waalsprong.
Een duidelijke routebeschrijving, een routekaartje en heel veel informatie over alles 
wat je onderweg t
egenkomt maakt deze gids tot een feest van herkenning voor de Nijmegenaar 
en een heuse ontdekkingstocht 
voor hen die er nieuw zijn

Kunstschilder Corot

Corot was een van de kunstenaars van de School van Barbizon, waartoe ook Jean- François Millet en Théodore Rousseau behoorden. Nederlandse kunstenaars van de Haagse School, onder wie Jozef Israëls en Johan Hendrik Weissenbruch koesterden grote bewondering voor het werk van deze groep. Het was opvallend omdat de kunstenaars van de School van Barbizon direct in de buitenlucht schilderden.

Jean-Baptiste Camille Corot, Ville d’Avray, ca. 1867, olieverf op doek, 49 x 66 cm, National Gallery of Art, Londen

Hoewel het buiten schilderen voor de meeste leden van de School van Barbizon heel gebruikelijk was, week Corot daarin enigszins af. Hij maakte wel schetsen in de buitenlucht, maar zijn schilderijen voltooide hij binnen de muren van zijn atelier. De geboren Parijzenaar Corot is afkomstig uit een gezin van handelaren, en dat was ook de oorspronkelijke bestemming van zijn levenspad. Maar op zijn zesentwintigste besloot hij volledig voor het kunstenaarschap te gaan. Zijn grote voorbeelden waren de zeventiende-eeuwse classicistische barokschilders Claude Lorrain en Nicolas Poussin. Wat zijn tijdgenoten betreft, had hij vooral bewondering voor Gustave Courbet en diens realistische stijl.
Corot werd door zijn vader financieel ondersteund, waardoor hij zijn opleiding kon volgen. Het gaf hem de mogelijkheid voor zijn ontwikkeling nuttige reizen naar Italië te maken. Hij reisde in totaal drie keer naar het land, vooral om te werken in de cultuurstad Rome. In 1827 zond hij voor de eerste keer schilderijen in voor de grote jaarlijkse overzichtstentoonstelling, de Salon van Parijs. Ook door Frankrijk maakte hij reizen. Hij reisde bovendien door Nederland, België en Zwitserland. Ook bezocht hij Londen. Tijdens zijn reizen tekende hij in schetsboeken en schilderde hij in de buitenlucht. Rond 1850 begon hij zijn naam te vestigen. Zijn stijl wordt gekenmerkt door zachte overgangen en een ingehouden palet, overwegend in de kleuren grijs, blauw en groen.
Corot won een gouden medaille op de Wereldtentoonstelling van 1855, waar hij zes schilderijen exposeerde. Zijn werk bereikte vanaf dat moment een bijzonder hoge populariteit, met als gevolg dat zelfs in zijn tijd al veel werken van hem werden vervalst. Vanwege de manier waarop hij het licht in het landschap wist weer te geven, was het werk van Corot van grote invloed op de latere impressionisten.
Behalve als briljant kunstschilder, werd Corot ook zeer gewaardeerd om zijn ruimhartige persoonlijkheid. Zo kocht hij een huis voor de zieke kunstenaar Honoré Daumier en onderhield hij de weduwe van Millet.

Jean-Baptiste Camille Corot, Agostina Segatori, 1866, olieverf op doek, 138.8 x 95 cm, National Gallery of Art, Washingon DC

SCHILDERIJEN COROT

• Zelfportret, zittend aan de ezel, 1825
• De Engelenburcht, ca. 1826-27
• Hagar in de woestijn, 1835
• De Quai des paquis, Genève, 1842
• Een molen bij Montmartre, ca. 1845
• Vissen met het net in de avond, 1847
• Landschap in de voormiddag, 1851
• La Rochelle, 1860-70
• Agostina Segatori, 1866
• Ville d'Avray, ca. 1867
• De zigeunerin met de mandoline (of: Christine Nilson), 1874
   

 

Offical secrets

Official Secrets is een Brits-Amerikaanse docudramafilm uit 2019, gebaseerd op het leven van klokkenluider Katharine Gun, die een memo uitlekte waarin stond dat de Verenigde Staten diplomaten wilden afluisteren van landen die belast zijn met het aannemen van een tweede VN-resolutie over de invasie van Irak

Dit was onze eerste film na  maart bij de filmliga met coronaregels 35 mensen per voorstelling. Wennen!

Fresia's voor mevrouw Brak

 Vervolg op de hemel bestaat niet besproken op dit blog op 27 oktober 2011:

Er verschijnen regelmatig boeken die een mooi tijdsbeeld geven aan de hand van een familiegeschiedenis. In dit boek interviewt Jannetje (1959) ( redacteur bij NRC Handelsblad en publiceerde onder meer de interviewbundel ‘De alledaagse dood :) haar vader (1929) en moeder. Als kind had zij weinig echt contact met hen. Aan het eind van hun leven heeft zij  zeer (intieme) en uitvoerige gesprekken met hen. Bezoekt de plaatsen in Nederland waar zij en hun voorouders gewoond hebben, Haalt herinneringen op en bekijkt documenten van hun leven. Beschrijft het leven  van beide grootouders (Gereformeerden uit Spakenburg) en het milieu waar de familie is opgegroeid.Wim Koelewijn (1929) was de zoon van een gereformeerde politieman uit Amsterdam en kleinzoon van een Spakenburgse visser. Hij streefde altijd naar beter en hoger. Zijn kinderen gingen allemaal studeren, zelf werd hij na zijn pensionering nog meester in de rechten, maar onderweg raakt hij zijn vrouw, de liefde van zijn leven, kwijt. Ook zijn geloof is wankel. Dit strenge geloof heeft het hele leven een belangrijke rol in dit gezin gespeeld.Er wordt veel naar teksten uit de Bijbel verwezen. Het huwelijk eindigt  in een scheiding en het onderzoek naar dit boek wordt moeilijker omdat de moeder aan de ziekte van Alzheimer lijdt.
Een mooi boek dat zeker de oudere lezers zal aanspreken. (Filmpje over schrijfster en boek begint bij 21.27)

 In het boek Fresias's voor mevrouw Brak volgt de schrijfster de laatste jaren van haar gescheiden ouders die op het laatst  samen in een tehuis zitten, vlakbij jun dochter in Utrecht.Vader, die zeer slecht ziet en toch auto blijft rijden en reisjes plant en moeder die het door haar dementie niet allemaal meer weet.

De schrijfster bezoekt haar ouders bijna dagelijks en probeert te begrijpen waarom haar moeder zo moeilijk in de ommegang is. Weer bezoekt ze met haar ouders plekken uit hun verleden waar ze gewoond hebben en mensen die ze gekend hebben en ook wordt er ook weer veel verwezen naar bijbelteksten. Een van de velen boeken over dementie en het afscheid nemen van je ouders en welke invloed dit heeft op je eigen leven.

Luister de podcast terug.

 

Boeken