zondag 3 mei 2020

3 mei 2020


boekenkaarten 3 Joost Swarte Lezen is verslavend

VER JOOST SWARTE

Joost Swarte (1947, Heemstede) studeert Industrieel Ontwerpen in Eindhoven en maakt in zijn studietijd, eind jaren 1960, illustraties voor lokale Eindhovense bladen. Hij laat voor het eerst van zich horen in de alternatieve stripbeweging van de jaren 70. Halverwege de jaren 80 verandert Swartes werkgebied van striptekenen naar het maken van illustraties, onder andere voor Humo, Vrij Nederland en The New Yorker. Daarnaast ontwerpt hij affiches, logo’s, postzegels, meubels en gebouwen (Toneelschuur, Haarlem, 2003). Verder is Swarte mede-initiatiefnemer van tijdschriften als Modern Papier en Scratches, evenals van het grootste Europese tweejaarlijkse stripfestival ‘Stripdagen Haarlem’ en het Hergé Museum in het Belgische Louvain-la-Neuve. In 1998 wint Joost Swarte voor zijn bijdrage aan de strip in het algemeen en zijn gehele oeuvre de Stripschapprijs. In 2004 wordt hij door koningin Beatrix benoemd tot officier in de Orde van Oranje-Nassau, en in 2012 wint Swarte voor zijn gehele oeuvre de Marten Toonderprijs. 

Quint Buchholz

Ik verzamel boekenkaarten en ik heb er al veel van Quint Buchholz.
Quint Buchholz is een Duitse schilder, illustrator en auteur. Hij is vooral bekend om zijn kleurrijke, pointillistische schilderijen die zijn gebaseerd op technieken en motieven van magisch realisme, evenals zijn boekillustraties en kinderboeken waarvoor hij een aantal prijzen heeft gewonnen.



Op de volgende website kun je kaarten bestellen.

Mark Deckers: Bibliotheken in crisistijd : deel 8

Mark Deckers: Bibliotheken in crisistijd : deel 8: Ook deze week neem ik u weer mee naar wat er gebeurt bij de bibliotheken in de Coronacrisis. We gaan volgende week de achtste week in van...

Gipharts 5 tips over oorlog en verzet


Morgen is het 4 mei. Dodenherdenking. Ronald Giphart geeft 5 titels over oorlog en verzet in Brabants Dagblad.
    Afbeeldingsresultaat voor anne frank
Het achterhuis van Anne Frank Annelies Marie Frank was een uit Duitsland afkomstig Joods meisje dat bekend is geworden door het dagboek dat ze schreef tijdens de Tweede Wereldoorlog, toen ze ondergedoken zat in Amsterdam. Zij stierf vermoedelijk in februari 1945 aan vlektyfus in het concentratiekamp Bergen-Belsen

Het verstoorde leven, dagboek van Etty Hillesum, was toen het in 1981 voor het eerst verscheen, direct een sensatie. De overweldigende aandacht voor wat Hillesum in de jaren 1941 en 1942 schreef, gaf het boek vleugels.

Kunstenaars, musici, scenarioschrijvers, en theatermakers lieten zich door haar werk inspireren. Het werd over de hele wereld vertaald en gelezen, en bracht een stroom reacties op gang die voortduurt tot op de dag van vandaag. Waarom? Etty Hillesum wordt herkend als een vrouw die het barbarendom het hoofd bood, zonder zelf in wanhoop en haat ten onder te gaan
Tijdens de Tweede Wereldoorlog bestieren twee joodse zussen - Janny en Lien Brilleslijper - een van de grootste onderduikadressen in Nederland: 't Hooge Nest, een villa in 't Gooi. Terwijl de laatste joden in Nederland worden opgejaagd gaat het leven van enkele tientallen onderduikers zo goed en kwaad als het ging door, pal onder de neus van NSB-buren en nazikopstukken. Toch wordt het Nest verraden en de familie Brilleslijper belandt met het laatste transport in Auschwitz, samen met de familie Frank. 

De Maliebaan, kroonjuweel van Utrecht: een prachtige, brede laan van precies een kilometer lang, met aan beide kanten fraaie herenhuizen en stadspaleizen. Het is een van de meest geliefde plekken van Utrecht, maar ook een plek met een weerbarstige geschiedenis. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werkte de Nederlandse Unter den Linden als een magneet op de Duitse bezetter en de NSB. Musserts hoofdkwartier was er al in 1937 gevestigd, na 1940 volgden nog zeker vijftien nazi-instituten. Er vonden parades plaats, hooggeplaatste nazis maakten er hun opwachting, er werd vergaderd, gekonkeld, gespioneerd, geroddeld en samengezworen. Maar pal naast de gevreesde verhoorkamers van de Sicherheitspolizei woonde dr. Max, ofwel Marie-Anne Tellegen, een spilfiguur in het verzet. En schuin tegenover Mussert resideerde de ferm anti-Duitse rooms-katholieke aartsbisschop Jan de Jong, die zijn rug rechthield tegenover het nazigeweld. Tegelijkertijd ging het gewone leven door: er werden kinderen geboren, er gingen mensen dood, er waren aanrijdingen. En overal werden jonge dienstmeisjes gevraagd, goed kunnende werken en koken.



Bij verschijning in 1967 veroorzaakte De ss’ers een storm van verontwaardiging. Velen vonden het boek, waarin acht voormalige ss’ers vrijuit het woord voeren, verschrikkelijk of zelfs fascistisch: ‘een gevaar voor de volksgezondheid’ en ‘een aanzet tot antisemitisch geweld’. Anderen vonden het juist zeer indrukwekkend: ‘een ontluisterend portret van onmensen’, en ‘een noodzakelijk onderzoek van de motieven die destijds landgenoten hadden om zich bij de bruine hordes aan te sluiten’. De samenstellers, Armando en Hans Sleutelaar, schreven zelf in hun voorwoord: ‘Er is in elk geval één overeenkomst tussen de vrijwilligers die vochten aan de goede kant en die aan de foute kant: zij hoopten dat hun land beter uit de oorlog zou komen dan toen het door die oorlog werd overrompeld.